Vraagt u zich wel eens af wat dat nu weer voor een wilde plant of onkruid is, in de tuin of de berm of ergens tussen het gras in het park in Nieuwegein? Of wat dat voor een paddenstoel is? Of wat daar nu weer kruipt of vliegt, soms zelfs in huis?

De Nieuwegeinse natuurliefhebber Udo Tenge beschrijft iedere week een plantje, zwammetje of beestje dat u ergens kunt tegenkomen. Ook heeft hij een eigen website. Vraagt u zich wel eens af wat dat nu weer voor een wilde plant of onkruid is, in de tuin of de berm of ergens tussen het gras in het park in Nieuwegein? Of wat dat voor een paddenstoel is? Of wat daar nu weer kruipt of vliegt, soms zelfs in huis?

‘De vlinderstichting trekt al jaren aan de bel met alarmerende berichten (het aantal vlinders is in Nederland afgenomen met 80%) ! In Nieuwegein klopt dat wel, de meest bekende zijn er nog wel, maar bijvoorbeeld het oranjetipje (een witje met bij de mannetjes een oranje vlek op de vleugels) heb ik al jaren niet meer gezien. Ooit zag ik een grote zwerm langs de Parallelweg fladderen. Gelukkig zijn niet alle vlinders verdwenen, nog niet…’ aldus Udo Tenge.

Udo: ‘De mooiste vlinders van Nieuwegein – Uilen, spinneruilen en snuituilen. Dat men een vlinderfamilie als schoenlappers heeft benoemd is al merkwaardig, maar een andere familie als “Uilen” aanduiden is ook wat vreemd. Enfin, deze keer de uilen de spinneruilen en de snuituilen, alle drie families die als uilen worden aangeduid.’

‘De uilen zijn veelal ’s nachts actief, en vallen op door hun dikke of spitse koppen, de vorm en de meestal fraaie kleuren, vooral van de bovenkant van de vleugels die inde lengte gevouwen worden, waarbij de mooie tekening en kleuren nog goed zichtbaar zijn.’

‘In Nieuwegein zijn er ook zijn er ook snuituilen (herkenbaar aan hun lange snuit) en de spinneruilen, waarvan de spanner het meest opvalt door haar grote oren die geen oren zijn maar een buitensporig reukorgaan! Of zou het radar ziijn?’

‘En dan het Gammauiltje: de overige uilen zie je meestal doodstil op een blaadje en zie je vooral door hun mooie kleuren en tekening.’

‘Net als bij de veel kleinere nachtvlinders zie je het Gammauiltje vaak op een blad zitten, niet op een bloem. Ze eten natuurlijk wel nectar van de bloemen, maar dat zie je maar weinig en ze zijn behoorlijk beweeglijk, tot ze een blaadje gevonden hebben waarop ze kunnen “schuilen”.’